CIDP: Chronische inflammatoire demyeliniserende polyneuropathie

CIDP staat voor Chronische Inflammatoire Demyeliniserende Polyneuropathie. Dit is een chronische polyneuropathie, op basis van een ontstekingsproces zonder bacterie of virus. Hierbij gaat de myelineschede om de zenuwen heen, die als isolatielaag functioneert, kapot.

Symptomen bij CIDP

CIDP is een langdurige aandoening. De lange zenuwen worden aangedaan. De oorzaak ligt in een ontsporing van het eigen afweersysteem. Het resultaat is een kapotgaan van de myelinelaag om de zenuw heen.

Patiënten met CIDP, hebben van last van allerlei uitvalsverschijnselen, zoals zwakte aan de benen.

Deze aandoening kan ook optreden als een immunologische bijwerking van bepaalde geneesmiddelen, zoals interferon alfa. Dat wordt gegeven bij hepatitis C. Recent werd nog een geval beschreven van een CIDP door interferon alfa. De verschijnselen verdwenen na het stoppen van de therapie.[1]

CIDP als bijwerking IFN-alpha

CIDP kan ook optreden als bijwerking van interferon alpha therapie. In 2009 werd een patiënt beschreven die hepatitis B had. Na de behandeling met interferon ontwikkelde zich een polyneuropathie, de CIDP.

Na het stoppen van de behandeling met interferon bleef de CIDP aanwezig. Genezing werd ingezet na de behandeling met intraveneuze immuunglobulines, IVIG.[1] Deze bijwerking werd eerder gemeld.[3]

Behandeling voor CIDP

De behandeling van Chronische inflammatoire demyeliniserende polyneuropathie bestaat uit het geven van immunoglobulines, infusen met bepaalde eiwitten die de ontstekingsreactie remmen.[4][5][6][7]

In een recente Cochrane Database werd dat nog eens onderschreven door de studiegroep van Rien Vermeulen:

• The evidence from randomised controlled trials shows that intravenous immunoglobulin improves disability for at least two to six weeks compared with placebo, with a number needed to treat of 3.00. During this period it has similar efficacy to plasma exchange and oral prednisolone. In one large trial, benefit of IVIg persisted for 24 and possibly 48 weeks. [8]

IVig bij CIDP via zenuwcelmembraan

Intraveneuze immunoglobuline therapie (IVIg) helpt relatief snel bij CIDP. Dat relatief snelle effect pleit tegen een steun van het infuus voor de axonale regeneratie en pleit voor een snel effect op de membraan potentialen. Dat laatste is nu aannemelijk gemaakt.

Er werd gekeken naar enkele elektrofysiologische fenomenen van de zenuwgeleiding bij patiënten die behandeld werden met infusen met IVig en dat in vergelijking met controle patiënten met andere ziektebeelden. Men vermoedt dat de effecten samenhangen met veranderingen in ionstromen van de zenuwcellen:

• The decreased strength-duration time constant after IVIg infusions in patients with MMN or CIDP could reflect a reduction of persistent Na(+) current, able to limit intra axonal Na(+) accumulation and then to produce neuroprotective effects. However, this could also reflect compensatory mechanisms that did not directly underlie the therapeutic effect. Whatever the underlying process, this result revealed that IVIgs were able to produce early nerve excitability changes.[9]  

Alemtuzumab bij IgG afhankelijke CIDP patienten

Het blijkt dat patiënten met CIDP na een infuus met globuline, IgG, opknappen. Ze moeten vaak en vrij veel IgG infusen krijgen om op de been te blijven.

Patiënten die zo een IgG afhankelijke CIDP hadden, werden met een nieuw monoclonaal  antilichaam behandeld, het Alemtuzumab dat speciaal tegen het CD52 antigeen werkt, dat aanwezig is op de oppervlakte van lymfocyten en monocyten.[10]

Dat hielp in die zin, dat de patiënten veel minder vaak IgG infusen nodig hadden, en daarvan ook minder veel. IgG is de standaard behandeling voor CIDP.[11] Alemtuzumab wordt ook wel gebruikt bij de behandeling van bijvoorbeeld aplastische anemie en transplantaties.[12][13]

, MD en DJ Kopsky, MD, versie maart 2010
‘CIDP: Chronische inflammatoire demyeliniserende polyneuropathie’

Stabiliteit bij neuropathie

Bekijk hier onze video’s.

Schrikbarende feiten over neuropathie
De essentie van onze behandelingen
Gen bepaalt of pijn dragelijk is of niet