Fenytoine crème blust brandende pijn

Brandende pijn komt meer voor dan we denken, maar kan goed verholpen worden met fenytoinecrème. Brandende pijn is een gemene pijn, vooral vaak aan de voeten. Het Instituut voor Neuropathische pijn heeft een nieuwe, effectieve en veilige behandeling hiervoor.

In 2016 is het gelukt om een speciale pijnstillende crème te ontwikkelen, die de dunne vezels in de huid tot rust brengt., waardoor de pijn meestal binnen 30 minuten duidelijk minder wordt.

Veelbelovende eerste resultaten

De resultaten zijn veelbelovend: de brandende pijn bij enkele dunne vezel neuropathie (DVN) patiënten verminderde snel.

Het project bestaat uit het behandelen van patiënten die veel klachten hebben van hun DVN, klachten zoals:

brandende pijn,
prikkende en tintelende pijn,
pijnlijke koude gevoelens en
gevoelens alsof je op brandnetels of prikkeldraad staat.

U kunt zelf testen of het zinvol kan zijn om deze pijn verminderende crème te proberen, als u de Dunne Vezel Neuropathie Schaal gebruikt. Als u 4 of meer scoort, zou dat zinvol kunnen zijn.

→ Tip: ARA290 tegen neuropathische pijn

Fenytoine crème bij brandende pijn

Die stof fenytoine, veel neurologen kennen dat wel, was de eerste stof die de overactieve hersencellen bij epilepsie konden remmen. Net zoals fenytoine dus bij epilepsie de overactiviteit in de hersenen afremt, waardoor er geen epileptische aanvallen meer ontstaan, remt de stof ook de overmatige actieve huidzenuwen die de pijn veroorzaken.

Deze fenytoinecrème is speciaal ontwikkeld op basis van de kennis die we de afgelopen jaren samen met een apotheker hebben opgebouwd.

Er zijn ook nog varianten gemaakt van deze crème. Zodat we hopen dat we voor vrijwel alle Dunne Vezel Neuropathie patiënten een crème hebben die de pijn kan verlichten.

DVN en overactieve zenuwen in de huid

Bij DVN zijn de hele kleine huidzenuwen, die oppervlakkig in de huid aanwezig zijn, in hun functioneren gestoord. Deze gevoelszenuwen registreren warmte, koude, jeuk, tintelingen en prikken. Ook kan snijdende pijn door deze zenuwen geregistreerd worden.

Als een zenuw niet meer goed werkt, dan registreert de zenuw niet meer goed warmte, koude of tintelingen. Dus patiënten kunnen op de aangedane plekken niet meer goed het verschil voelen tussen warm en koud.

Die zieke of kapotte zenuwen scheiden vaak ontstekingsstofjes af in hun omgeving, om het lichaam te laten weten dat er een lokaal probleem is. Deze ontstekingsstofjes zorgen er echter ook voor dat de zieke zenuwen en de zenuwen in de omgeving overactief worden. Dan krijg je de tegenstrijdige situatie dat het aangedane huidgebied:

doof kan aanvoelen,
of het verschil in warmte en koude niet goed gevoeld kan worden,
en tegelijkertijd dat de plek brandt, schrijnt, tintelt, prikkelt, of pijnlijk koud aanvoelt.

Vaak is het dan zelfs zo dat die zenuwen zo overactief zijn, dat wanneer over de huid zacht geaaid wordt, de pijn heviger wordt. Of het gaat erger tintelen of branden (de medische term hiervoor is allodynie). Of dat je de lakens aan je voeten in bed niet eens meer kan verdragen.

→ Tip: Dwarslaesie, maar zenuwbescherming door PEA

Oorzaken van DVN

Er zijn vele oorzaken van Dunne Vezel Neuropathie. De meest voorkomende oorzaak is diabetes. Hierbij wordt vaak de langste zenuw in het lichaam, de zenuw vanuit de rug tot in de grote teen, het eerste aangedaan. Als er een te hoog suiker in het bloed blijft bestaan, dan de DVN zich langzaam uitbreiden, tot aan maximaal de knieën.

Dit is vaak symmetrisch. Deze vorm heet lengte-afhankelijke Dunne Vezel Neuropathie. Naast de dunne vezels kunnen ook de dikkere vezels bij diabetes zijn aangedaan. Wat zich dan uit in minder balans, verminderde reflexen, en verminderde fijne tast. Een andere oorzaak van lengte-afhankelijke DVN is bijvoorbeeld het te veel drinken van alcohol.

Naast de lengte-afhankelijke DVN, bestaat er ook de zogenoemde niet-lengte-afhankelijke DVN. Dit uit zich in vaak vlekkerige pijn (schrijnend, tintelend, brandend) op bijvoorbeeld de bovenbenen of romp.

Huid rimpel test

Een eenvoudige manier om een indruk te krijgen of iemand lijdt aan een DVN, is door het doen van de huid rimpel test (of in het Engels Skin Wrinkle Test).[1][2]

De test gaat als volgt. Stop de vingers of tenen, in ieder geval het aangedane deel in 40 graden water, gedurende 30 minuten. Als er minder of geen rimpels ontstaan, dan is er grote kans dat er Dunne Vezel Neuropathie aanwezig is.

Behandeling nog in kinderschoenen

Er zijn geen grote studies bekend waar pijnstillers getest zijn bij patiënten met DVN. In de richtlijnen voor neurologen en pijnbehandelaars is dit onderwerp ernstig onderbelicht. Patiënten worden vaak behandeld, zoals andere neuropathieën. Met medicatie zoals anti-depressiva (Amitriptyline, nortriptyline, duloxetine), of anti-epileptica (pregabaline, gabapentine).

Het nadeel van deze medicijnen vaak is dat deze sufmakend zijn, of dat er concentratieproblemen optreden, of dat er forse gewichtstoename ontstaat.

Conclusie

Fenytoine is een oeroude stof. Het was het eerste middel waarvan aangetoond werd dat het de zenuwen die overmatig actief zijn tot rust kan brengen. Dat was al in 1938. Twee Amerikaanse neurologen ontdekten toen dat fenytoine overmatig actieve hersencellen bij epilepsie, tot rust konden brengen.

Hetzelfde werkingsmechanisme ontvouwt Fenytoine als je het in een bepaalde crème op de huid smeert: de dunne vezels in de huid die verantwoordelijk zijn voor de pijn, worden dan tot rust gebracht.

→ Tip: Wat is een niet-systemische Vasculitis Neuropathie?