Diermodellen voor neuropathische pijn

Er zijn verschillende diermodellen voor neuropathische pijn die gebruikt worden om te analyseren of bepaalde stoffen of combinaties daarvan zinvol zouden kunnen zijn bij de behandeling daarvan.

Een veel gebruikt model is het zogenaamde “chronic constriction injury (CCI)” model in een rat.

Het CCI model wordt veel gebruikt. In dat model zijn er verschillende zogenaamde ‘uitleesparameters’. Dat betekent dat men eerst de rat een experimentele neuropathie bezorgd, en daarna afleest wat voor biologische reacties er verschijnen tijdens toegediende pijnprikkels.

In het CCI model worden enkele losse draadjes, ligaturen, aangebracht rond een belangrijke zenuw naar de poot van de rat, de nervus ischiadicus. Dat is de zenuw die bij mensen bij een hernia aangedaan is, en die pijn in het been veroorzaakt bij bewegen, hoesten, niezen en persen.

Door die draadjes ontstaan er zwelling en verhoogde druk in de zenuw en daardoor sterft een deel van die zenuwvezels af.

Verwanten met pijn bij mensen

Ratten die daardoor dat letsel ontwikkelen van de zenuw, vertonen na enkele dagen symptomen die veel verwantschap hebben met de klinische uitingen van neuropathische pijn bij mensen. Zo is er een versterkte reactie op verschillende normaal niet-pijnlijke of pijnlijke prikkels, dat staat bekend als allodynie en respectievelijk hyperalgesie.

Deze voor neuropathische pijn kenmerkende symptomen, worden dan in kaart gebracht door de reactie van de ratten op enkele pijnlijke prikkels te meten.

Die prikkels zijn bijvoorbeeld het aanbrengen van mosterdolie of peperolie, en druk uitoefenen op de pootjes via de zogenaamde von Frey filamenten. Daarna vertoont het dier pijnreacties, en de heftigheid daarvan kan dan bijvoorbeeld verminderd worden door het geven van Cannabis. Zo kan met dat model gemeten worden of stoffen daadwerkelijk een pijnverminderend effect hebben.

Pijn modellen niet goed ingezet

Het is een feit dat neuropathische pijn modellen momenteel hot zijn. Want de farmaceutische industrie heeft de laatste 10 jaar haar energie ingezet op het ontwikkelen van pijnstillers voor neuropathische pijn.

Maar helaas zijn er maar heel weinig van die middelen beschikbaar gekomen. Dat komt o.a. omdat er veel preklinische modellen zijn voor neuropathische pijn. Maar dat de farmaceutische industrie die modellen niet goed genoeg inzet.

Ik adviseer regelmatig farmaceutische concerns op het gebied van neuropathische pijn-research en development. Steeds weer blijkt in de vroege fase dat er dingen over het hoofd gezien zijn.

Veertig diermodellen voor neuropathische pijn

Zo zijn er inmiddels 40 verschillende diermodellen voor neuropathische pijn. En bij het onderzoek naar nieuwe pijnstillers worden potentiële stoffen in deze modellen getoetst.[1] Er zijn ook een heel aantal verschillende mechanismen te onderscheiden bij neuropathische pijn:

• “A change in function, chemistry, and structures of neurons underlie the production of the altered sensitivity characteristics of neuropathic pain”. Zoals onze Nederlandse onderzoeker Francken het in 2009 uitdrukte.[2]

Het is dan ook een hele kunst om de juiste modellen en interpretaties van de gegevens te gebruiken van nieuwe neuropathische pijnstillers. Of zoals enkele onderzoekers het uitdrukten:

• As each animal model has been created with specific methodology and results tend to vary largely, with the slight changes related to methodology. Therefore, it is essential that data from different models should be reported and interpreted in the context of the specific pain model.[1]

, juli 2010
‘Diermodellen voor neuropathische pijn’

Bekijk hier de video’s van onze artsen.

Fenytoine crème breekt door

Risicofactoren bij diabetische polyneuropathie
Familiare Amyloid Polyneuropathie (FAP)
Aangezichtspijn: typisch en atypisch