Soorten neuropathie bij diabetes

Het is er niet één, maar er zijn verschillende soorten neuropathie bij diabetes. De verschillende neuropathieën zijn te beschrijven via de plaats in het lichaam waar de klachten voorkomen.

De klachten of symptomen kunnen lokaal zijn (focaal), of diffuus (niet duidelijk lokaal). Of komen voor bij de romp (proximaal) of aan de voeten of handen (distaal). Ook kunnen de spieren aangedaan zijn (motorisch) of alleen het gevoel (sensibel).

We bespreken 3 voorbeelden van neuropathie die bij diabetes kunnen optreden.

1. De diffuse distale symmetrische polyneuropathie

De meest bekende vorm van neuropathie is de zogenaamde diffuse distale symmetrische polyneuropathie. Die neuropathie geeft sokvormige en handschoenvormige gevoelsstoornissen, en is in het Engels ‘diffuse distal symmetric polyneuropathies (DSPNs)’. 

Er is niet één geïsoleerde oorzaak voor deze soorten van neuropathie. De neuropathie wordt veroorzaakt door een mengsel van factoren:

1. stoornissen in de stofwisseling van de zenuwcel,
2. b.v. stoornissen in de beschermende myelineschede,
3. of stoornissen van de kleine vaatjes die de zenuwcel en vezels van bloed voorzien,
4. de zogenaamde oxidatieve stress die met de suikerstofwisseling op celniveau samenhangt,
5. verlies van voedende factoren, of neurotrofe factoren, en
6. auto-immuun aanvallen op de zenuwen.   

2.  Diabetische proximale neuropathie

Deze vorm werd vroeger diabetische amyotrofie genoemd. Het is een proximale neuropathie, met asymmetrische pijn in het bovenbeen. De meeste van deze neuropathie vormen genezen na maanden tot jaren. Bij 1 op de 10 blijft zeurend aanwezig. Er bestaat ook een meer serieuze variant, waarbij de spieren aangedaan zijn.

3. De mononeuritis

De mononeuritiden zijn acuut, meteen en pijnlijk in het verloop van de zenuw. Die zenuwen kunnen hersenzenuwen zijn. Zoals de derde, de zesde of de zevende hersenzenuw. Of zenuwen naar arm of been, zoals de nervus ulnaris of de nervus tibialis bijvoorbeeld. Er is dan pijn en zwakte van de spieren.

De oorzaak van de mononeuritis is een infarctje, een soort miniberoerte van de zenuw. Gelukkig is het herstel meestal redelijk snel. Na twee maanden zijn de klachten meestal voor een groot deel weer over.

Roestvorming in de zenuwcellen 

Een van de belangrijkste hypothesen is de ‘roest hypothese’. De onderdelen in de zenuwcel roesten als het ware te snel.[1]

Hiernaast is een afbeelding van hoe men zich dat voorstelt op het niveau van de energieleverancier van de zenuwcel: het mitochondrium:

Oxidatieve stress (begin van roest) leidt tot mitochondriale disfunctie, doordat te veel glucose de productie van de zogenaamde reactieve zuurstofradicalen in de hand werkt.

Reactive Oxygen Species

Die moleculen worden reactive oxygen species (ROS) genoemd. In de mitochondria zit te veel glucose en daardoor komen er te veel elektronen vrij die gekoppeld zijn aan de moleculen NADH and FADH.

Daardoor komen er ook meer protonen binnen het mitochondrium, waardoor het niveau van de radicalen, de ROS toeneemt. Die zorgen voor acute toename van de roestvorming en disfunctioneren van de energieleverancier van de zenuwcel.

Afkortingen in het plaatje

Cyto-c cytochroom c, CoQ10 co-enzym Q10, e− electronen, GSH: glutathion, GSSG: geoxideerd glutathion, H2O2: waterstofperoxide, O 2− superoxide, P: fosfaat, SOD: superoxide dismutase.

Naast deze stress kan je bij diabetische neuropathie ook tekenen vinden van een soort chronische ontsteking en van beschadigingen van de wand van de kleine bloedvaatjes.[2]

Diabetes en lumbosacrale radiculoplexus neuropathie (LRPN)

Lumbosacrale radiculoplexus neuropathie (LRPN) is een vervelende vorm van neuropathie. Hierbij zijn de zenuwen naar het bovenbeen aangedaan, wat ook voorkomt bij diabetes.

De gevolgen zijn hevige pijn, vooral aan een been, en spierkrachtafname. Ook ontstaat vrij snel atrofie, verval van spierweefsel in het bovenbeen. Meestal treedt het op na een korte periode met sterk gewichtsverlies.

De oorzaak ligt vermoedelijk in een ontstekingsproces van kleine bloedvaatjes in de zenuwplexus in het bekken. Gelukkig geneest deze aandoening meestal vanzelf.[3][4]

Versie oktober 2009; Drs David J. Kopsky, artsen
‘Soorten neuropathie bij diabetes’

Bekijk hier de video’s van onze artsen.

Komt het Vernet syndroom door Gordelroos?

Dunne Vezel Neuropathie bij Carpaal Tunnel Syndroom
Wat is auditieve neuropathie?
Pulsed infrarood therapie werkt niet